سابقه و هدف: سندرم حاد کرونری انفارکتوس میوکارد با قطعه ST بالا رفته (STEMI)، انفارکتوس میوکارد بدون قطعه ST بالا رفته (NSTEMI) و آنژین ناپایدار را شامل می شود. سندرم حاد کرونری شایع ترین علت بستری شدن مردان و زنان در آمریکا است. در کشور ما نیز بیماری های قلبی- عروقی شایع ترین علت مرگ و میر بوده و حدود 46 درصد مرگ ها به دلیل این بیماری ها رخ می دهد. اکثر بیماران کرونری دارای یک یا چند عامل خطر عمده آترواسکلروز هستند و دیس لیپیدمی یکی از مهمترین عوامل خطر بیماری های کرونری است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی دیس لیپیدمی با توجه به معیارهای اخیر NCEP- ATP III در بیماران بستری شده با تشخیص سندرم حاد کرونری انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی در بیماران قلبی بستری شده در بیمارستان لقمان حکیم در محدوده زمانی آبان ماه 1382 تا پایان اسفند 1383 انجام شد. در این فاصله 611 نفر با تشخیص اولیه سندرم حاد کرونری بستری شدند. اندازه گیری سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید و HDL- C در 24 ساعت اول بستری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و آزمون های مجذور کای و تی انجام شد و P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: تشخیص نهایی در 196 نفر (23%) انفارکتوس میوکارد، در 159 نفر (26%) آنژین ناپایدار احتمالی، در 135 نفر (22%) آنژین ناپایدار قطعی و در 121 نفر (19.8%) درد سینه غیر قلبی بود. بیماران با تشخیص نهایی سندرم حاد کرونری حاد 490 نفر با میانگین سنی 2±61.12 سال و 50.6 درصد آنها زن بودند. میانگین کلسترول توتال این بیماران mg/dl 214.4±53.8، میانگین تری گلیسرید mg/dl 181.8±122.2، میانگین mg/dl 47.1±14.3 HDL- C و میانگین mg/dl 132.8±43.8 LDL- C بود.در بیماران با تشخیص نهایی سندرم حاد کرونری 61.8 درصد بیماران دیس لیپیدمی داشتند و فقط 18.2 درصد آنها چربی خون در محدوده طبیعی داشتند. این شیوع بالا در همه زیر گروه های تشخیصی و در مجموع کل بیماران هم وجود داشت. در گروه بیماران سندرم کرونری حاد تفاوت میانگین کلسترول (P<0.001)، میانگین تری گلیسرید (P<0.04) و میانگین P<0.001) LDL- C) در زنان بیشتر از مردان بود. شیوع عوامل خطر عمده آترواسکلروز بسیار بالا بود و فقط 9.5 درصد بیماران سندرم کرونری حاد هیچ یک از عوامل خطر عمده آترواسکلروز را نداشتند. در مقایسه دو گروه سندرم کرونری حاد و درد سینه غیر قلبی از نظر دیس لیپیدمی تفاوت معنی داری دیده نشد. در بیماران سندرم کرونری حاد LDL- C کمتر از 70 میلیگرم درصد در تعداد قلیلی از بیماران (6.3%) وجود داشت.نتیجه گیری: دیس لیپیدمی در بیماران سندرم حاد کرونری شیوع بالایی دارد و نیازمند توجه ویژه از جهت شناسایی و درمان هر چه سریعتر است.

زمینه: عوامل عفونی مختلف مانند هلیکوباکترپیلوری و کلامیدیاپنومونیه در ایجاد آترواسکلروز دخیل دانسته شده اند. ارتباط سرواپیدمیولوژیک بین عفونت کلامیدیاپنومونیه و بیماری عروق کرونر هنوز مورد بحث و اختلاف نظر است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین آنتی بادی های ضدکلامیدیاپنومونیه (IgG و IgA) و سندرم حاد کرونری است.روش کار: 87 بیمار مبتلا به سندرم حادکرونری و 87 کنترل (جور شده برای سن و جنس) وارد این مطالعه مورد - شاهد شدند. نمونه گیری انجام شد و آنتی بادی های ضدکلامیدیاپنومونیه با روش میکروایمونوفلوئورسانس اندازه گیری شد. مشخصات بیماران ثبت گردید و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: میزان سرولوژی مثبت IgG و IgA در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب 7/43% و 9/10% بود. 38(7/43%) بیمار و 38(7/43%) شاهد از نظر سرولوژی IgG مثبت بودند (OR=1).8 بیمار (2/9%) و 11 شاهد (6/12%) از نظر سرولوژی IgA مثبت بودند (OR=0/69). اختلاف آماری معنی داری بین بیماران و گروه شاهد از نظر سروپوزیتیویتی کلامیدیاپنومونیه در تحلیل تک متغیری و چندمتغیری وجود نداشت..نتیجه گیری: ارتباطی بین سروپوزیتیویتی کلامیدیاپنومونیه و سندرم حاد کرونری در این مطالعه مورد - شاهد وجود ندارد. تحقیقات بیشتر به دلیل وجود نتایج متناقض توصیه می شود.

مقدمه و هدف :بیماری عروق کرونر علت اصلی مرگ و میر در اکثر کشورهای دنیا از جمله ایران می باشد. با توجه به این که عوامل خطرزای کلاسیک نتوانسته اند تنوع اپیدمیولوژیـک این بیماری را به صورت کامل توضیح دهند، عوامل خطرزای جدیدی از جمله عفونت ها بـه عنوان عامل خطر احتمالی در دست بررسی می باشد. یکی از این عوامل عفونی که بررسی های متعددی در مورد آن انجام گردیده هلیکوباکترپیلوری می باشد. با توجه به تناقضهای متعدد در مورد شیوع عفونت با هلیکوباکترپیلوری در سندرم حاد کرونری و ارتباط آن دو با یکدیگر، این مطالعه با هدف تعیین شیوع هلیکوباکترپیلوری در بیماران با سندرم حاد کرونری طراحی گردید.مواد و روش ها :این مطالعـه توصیفی - مقطعی بر روی کلیه بیمـاران با سندرم حاد کرونری شامل؛ آنژین ناپایدار و انفارکتـوس میوکارد که از ابتدای اسفند 1381 لغایت تیرماه 1383 در بخش سیسییو بیمارستان فاطمیه دانشگاه علوم پزشکـی سمنان بستری شده بودند انجام شد. در مجموع 411 بیمار با سندرم حاد کرونری از نظر عفونت با هلیکوباکترپیلوری با روش سرولوژی ارزیابی شدند. ابزار گردآوری دادههـا پرسشنامهای شـــامل اطلاعات دموگرافیک، نــــوع سندرم حاد کرونری و عوامل خطرزای اصلی بیماریهای قلبی - عروقی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها :میانگین و انحراف معیار سن بیماران 38.12±59.97 سال و 56 درصد افــــــراد مرد بودند. شیــوع آلودگی با هلیکوباکترپیلوری 45.6 درصد بـود که در 43.8  درصد منفی و 10.6 درصد بینابینی بود. از این بیماران 191 نفر مبتلا به آنژین صدری ناپایدار و 220 نفر انفارکتوس میوکارد داشتند. همچنین بین دو گروه از نظر سرولوژی مثبت هلیکـوباکترپیلوری اختلاف معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد شیوع عفونت حاد یا مزمن با هلیکوباکترپیلوری یک عامل خطرزای عمده برای بیماریهای قلبی مطرح نیست.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت جنسی بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری انجام شد.زمینه: رابطه جنسی یک رابطه چند بعدی است که تحت تاثیر بسیاری از عوامل روانی، فردی و اجتماعی قرار می گیرد. رضایتمندی از رابطه جنسی می تواند سبب استحکام بنیان خانواده گردد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی بر روی 254 بیمار مبتلا به سندرم حاد کرونری بستری در بخش آنژیوگرافی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1393 انجام گردید. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت جنسی لارسون جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون های آماری کای  اسکوئر، تی مستقل و رگرسیون خطی تحت نرم  افزار SPSSنسخه 13 تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره رضایت جنسی شرکت کنندگان، 101.7 با انحراف معیار 15.3 بود. میانگین نمره رضایت جنسی مردان، 104.53 با انحراف معیار 9.8 و میانگین نمره رضایت جنسی زنان، 98.94 با انحراف معیار 18.9 بود که دارای اختلاف آماری معنی دار بودند (P=0.004). نتایج آزمون آماری رگرسیون خطی نشان داد ارتباط بین رضایت جنسی و جنسیت با در نظر گرفتن سایر متغیرهای مخدوش کننده معنا دار است (P=0.026). سابقه دیابت (P=0.048)، مصرف سیگار (P=0.001)، و فشار خون بالا (P=0.001) از عوامل تاثیرگذار بر این رابطه بودند.نتیجه گیری: نمره رضایت جنسی در مبتلایان به سندرم حاد کرونری در محدوده بالا بود. رضایتمندی در مردان بیش تر از زنان بود. همچنین، سابقه بیماری دیابت، فشار خون بالا و مصرف سیگار بر رضایت جنسی مبتلایان به سندرم حاد کرونری موثر است. پیشنهاد می شود پرستاران نیازهای جنسی زنان مبتلا به سندرم حاد کرونری و افراد با سابقه بیماری زمینه ای را در اولویت های برنامه ریزی های مراقبتی، آموزشی و حمایتی قرار دهند.

مقدمه: بیماری عروق کرونری علت اصلی مرگ و میر در جوامع پیشرفته می باشد. با توجه به اینکه عوامل خطرزای کلاسیک نتوانسته اند. تنوع اپیدمیولوژیک بیماری را بصورت کامل توضیح دهند. عوامل خطرزای دیگر از جمله عفونتهای سیستمیک در دست بررسی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی احتمال دخالت عفونتهای موضعی و سیستمیک در بروز سندرم حاد کرونری طراحی گردید.روش کار: در یک مطالعه موردی- شاهدی کلیه بیماران با تشخیص سندرم حاد کرونری (شامل آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد) که در بخش CCU بیمارستان فاطمیه سمنان بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. گروه کنترل از بین بیمارانی انتخاب شدند که بدلیل بیماریهای غیرعفونی در بخش داخلی بستری شده بودند. در مجموع 200 بیمار و 200 کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. میزان لکوسیتوری و هماچوری و نتیجه کشت ادرار در این دو گروه بررسی و مقایسه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای t و کای اسکویر با سطح معنی دار کمتر از 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: گروه بیماران و کنترل از نظر سن و جنس اختلاف معنی داری را نشان ندادند. میانگین سنی در گروه بیماران 60.03±19.32 سال و در گروه کنترل 59.9±17.2 و نسبت جنس مونث در هر گروه 40.5% بود. هماچوری در 18.5% بیماران و 5% گروه کنترل دیده شد (P<0.0001). لکوسیتوری در 28.5% بیماران و 12% گروه کنترل مشاهده شد (P<0.0001). آلبومینوری در 6% بیماران و 7% گروه کنترل وجود داشت که اختلاف معنی داری را نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شواهد عفونت ادراری خفیف از قبیل لکوسیتوری و هماچوری در بیماران با سندرم حاد کرونری نسبت به گروه کنترل به صورت شایع تر مشاهده می شود. این مورد می تواند نشانگر یک عفونت زمینه ای خفیف، عفونت با جرمهای ناشایع یا لکوسیتوری و هماچوری در طی یک پروسه عفونی سیستمیک باشد.

زمینه: شواهد روز افزون حاکی از آن است که ازدیاد قندخون پس از غذا یک عامل خطر در ایجاد آترواسکروز و بیماری عروق کرونر است و مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک متفاوتی باعث اختلال در هموستاز گلوکز می شود.هدف: این مطالعه به منظور تعیین فراوانی عدم تحمل گلوکز در بیماران سندرم کرونری حاد بدون دیابت شناخته شده در قزوین و تعیین مکانیسم غالب در عدم تحمل گلوکز انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1386 در مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک قزوین انجام شد. 120 بیمار سندرم کرونری حاد بدون دیابت شناخته شده و گلوکز ناشتای کم تر از 126 میلی گرم در دسی لیتر به وسیله آزمون تحمل گلوکز خوراکی و اندازه گیری سطوح گلوکز و انسولین پلاسما در دقایق صفر، 30 و 120 بررسی شدند. تحلیل آماری داده ها با آنالیز واریانس، ضریب همبستگی و آزمون مجذور کای انجام شد.یافته ها: 40 بیمار در گروه تحمل گلوکز طبیعی، 48 بیمار در گروه اختلال تحمل گلوکز و 32 بیمار در گروه دیابت قرار گرفتند. مدل هموستاتیک مقاومت به انسولین بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشت. شاخص تولید انسولین در گروه های اختلال تحمل گلوکز و دیابت نسبت به گروه تحمل گلوکز طبیعی پایین تر و انسولین ساعت 2 بالاتر بود.نتیجه گیری: ازدیاد قندخون پس از چالش در بیماران سندرم کرونری حاد بدون تشخیص قبلی دیابت، به دلیل اختلال در ترشح اولیه و مقاومت عضلانی به انسولین در قزوین شایع است. ازدیاد انسولین خون شاخص خوبی برای مقاومت به انسولین در بیماران با ازدیاد قندخون پس از غذا است. در بیماران سندرم کرونری حاد بدون دیابت شناخته شده قبلی آزمون تحمل گلوکز خوراکی برای ارزیابی ازدیاد قندخون پس از چالش ضروری است.

سابقه و هدف: بیماریهای قلبی و عروقی 46% علت مرگ و میر در کشور ما را تشکیل می دهد. 30-10% از بیمارانیکه با درد قفسه سینه به اورژانس مراجعه می کنند سندرم کرونری حاد دارند و 1 تا 4% سندرم کرونری حاد و 2 تا 3% بیماران انفارکتوس میوکارد به اشتباه از اورژانس مرخص می شوند. این مطالعه به منظور تشخیص نهایی و خصوصیات بالینی بیماران بستری شده با تشخیص اولیه سندرم کرونری حاد انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی طی سال 83-1382 بر روی کلیه بیماران با تشخیص اولیه سندرم کرونری حاد که در بخش قلب بیمارستان لقمان حکیم بستری شدند، انجام شد. قبل از بستری شدن شرح حال اخذ و معاینات فیزیکی انجام شد. برای تشخیص نهایی پس از بستری نتیجه اکوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی و الکتروکاردیوگرافی در پرونده بیماران ثبت گردید و سپس با توجه به یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی تشخیص مسجل گردید. همچنین از نظر سابقه خانوادگی، سیگاری بودن و سابقه قبلی انفارکتوس میوکارد مورد بررسی قرار گرفتند و سپس متغیرهای کیفی با استفاده از آزمون X2 و متغیرهای کمی با استفاده از آزمون t- test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و p<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: از 1015 بیمار بستری در بخش قلب، 611 نفر با تشخیص اولیه سندرم کرونری حاد بستری شدند که حدود نیمی از آنها (%51.6) زن بوده و میانگین سنی 58.9±12.9 سال داشتند. تشخیص نهایی در 196 نفر MI (%32)، در 195 نفر (%26) آنژین ناپایدار احتمالی، در 135 نفر (%22) آنژین ناپایدار قطعی و در 121 نفر (%19.8) درد سینه غیر قلبی بود. میانگین سنی گروه سندم کرونری حاد (490 نفر( بیشتر از گروه درد سینه غیر قلبی (121 نفر( بود. همچنین دیابت، فشارخون بالا و سابقه قبلی MI در گروه دوم کمتر وجود داشت. جنسیت، سابقه خانوادگی و سیگاری بودن تفاوتی در بین دو گروه نداشت.نتیجه گیری: با توجه به اینکه حدود 20% بیماران با درد سینه غیر قلبی به اشتباه در بخش قلب بستری شده بودند، توصیه می شود با فراهم آوردن امکانات مناسب تر در بخش اورژانس جهت تشخیص قطعی اولیه از بستری و ترخیص نابجای بیماران جلوگیری گردد.

زمینه و هدف: آترواسکلروزیس یک بیماری التهابی خودایمنی مزمن است که همچنان به عنوان شایع ترین علت مرگ و میر در جهان شناخته می شود. آترواسکلروز روی دیواره عروق اثر گذاشته و منجر به بیماری های عروق کرونر قلب می شود. مطالعات اخیر نشان می دهند که پاسخ های ایمنی از جمله اتو آنتی بادی ها در بیماریزایی آترواسکلروزیس دخالت می کنند. این مطالعه با هدف ارزیابی ارتباط بین سندرم حاد کرونری با سطح سرمی اتوآنتی بادی Anti- b2GP1 انجام شد.روش بررسی: بررسی از نوع موردی ـ شاهدی بود که در دو گروه و در مجموع بر روی 179 شرکت کننده، شامل 100 فرد مبتلا به سندرم حاد کرونری و 79 فرد سالم انجام شد. برای تمام افراد بیمار و سالم داوطلب پرسشنامه ای تکمیل گردید. نمونه خون تهیه و سرم تا زمان انجام آزمایش در دمای -20oC نگهداری شد و با روش الیزا میزان اتوآنتی بادیAnti- b2GP1  در سرم گروه های مورد بررسی، برای هر کدام از کلاس های IgM و IgG بطور مجزا اندازه گیری شد. داده های به دست آمده به کمک آزمون های آماری t و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: بر اساس نتایج در سرم 6/68% بیماران و 1/48% افراد سالم آنتی بادی از کلاسIgG  علیه b2GP1 وجود داشت (P<0.01). در سرم 43% بیماران و 5/2% از افراد سالم آنتی بادی از کلاس IgM علیه b2GP1 وجود داشت. نتایج این بررسی همچنین نشان داد که در سرم %50.0از زنان بیمار و 2/73% از مردان بیمار (P<0.01) و از سوی دیگردر سرم 5/48% از زنان سالم و 8/47% از مردان سالم، آنتی بادی از کلاسIgG  علیه b2GPI وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که بین سطح سرمی آنتی بادی علیه b2GP1 از کلاس IgG با سندرم حاد کرونری در بیماران ارتباط وجود دارد و احتمالاً آنتی بادی های ضد b2GPI از کلاس  IgGدر روند ایجاد ضایعات عروقی منجر به سندرم حاد کرونری می توانند نقش داشته باشند.

اهداف: خواب یکی از نیازهای اساسی انسان است و محرومیت از خواب اثرات سوء متعددی بر جسم و روان انسان می گذارد. با توجه به کاهش کیفیت خواب در بیماران سندرم حاد کرونری، این مطالعه با هدف «بررسی تاثیر گوش بند بر کیفیت خواب بیماران» انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی شاهددار، شصت بیمار سندرم کرونری حاد در بخش های مراقبت ویژه قلب یکی از بیمارستان های شهر تهران در سال 1389 به روش مبتنی بر هدف انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد توزیع شدند. در گروه آزمون، از شب دوم بستری، هر شب مداخله گوش بند انجام گرفت و با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبرگ، کیفیت خواب بیماران در طول بستری و در پایان مدت بستری مورد ارزش یابی قرار گرفت. سپس داده ها با آزمون تی زوج شده، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و نرم افزار SPSS19 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نمره کل کیفیت خواب در گروه آزمون، پس از مداخله (6.3±2.1) نسبت به قبل از مداخله (10.3±6.3) کاهش معنی داری یافت (p<0.001). همچنین نمره کل کیفیت خواب پس از مداخله در گروه آزمون (6.3±2.1) در مقایسه با نمره کل کیفیت خواب کسب شده در گروه شاهد (8.4±1.9) تفاوت معنی داری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: استفاده از گوش بند به عنوان یک روش اقتصادی و بدون عارضه می تواند موجب بهبود کیفیت خواب بیماران سندرم کرونری حاد در بخش مراقبت ویژه قلبی شود و به عنوان روشی جایگزین به جای استفاده از درمان دارویی به کار رود.